تجارت با مصرفکننده (B2C) که مخفف Business to Customer میباشد به فرآیند فروش مستقیم محصولات و خدمات بین مشاغل و مصرف کنندگانی که مصرف کننده نهایی محصولات یا خدمات هستند ، گفته می شود . میتوان از بیشتر شرکت هایی که فروش مستقیم به مصرف کنندگان دارند به عنوان شرکت های دارای تجارت با مصرف کننده (B2C) نام برد.
کسب و کار تجارت با مصرف کننده B2C در اواخر سال 1990 ، زمانی که مراجعه به خرده فروشان آنلاین که محصولات و خدمات را از طریق اینترنت به مصرف کنندگان میفروختند، گسترش پیدا کرد.
به عنوان یک مدل کسب و کار، کسب و کار تجارت با مصرف کننده با کسب و کار تجارت به تجارت B2B که ( تجارت بین دو یا چند شرکت) میباشد تفاوت زیادی دارد.
در این مقاله اپلیکیشن نظرسنجی آنلاین پولر ، به بررسی جامع حول این مبحث می پردازیم
درک تجارت با مصرف کننده B2C
تجارت با مصرف کننده (B2C) از محبوب ترین و مشهورترین مدل های فروش است . این ایده اولین بار توسط مایکل آلدریچ در سال 1979 مورد استفاده قرار گرفت ، وی از تلویزیون به عنوان رسانه اصلی برای ارتباط با مشتریان استفاده کرد .
تجارت با مصرف کننده یا B2C به طور سنتی به خرید در بازار ، صرف غذا در رستوران ها ، پرداخت هزینه برای دیدن فیلم و تبلیغات اشاره می کرد . با این حال ، ظهور اینترنت، یک کانال تجاری کاملا جدید برای این مدل کسب و کار به شکل تجارت الکترونیکی یا فروش کالاها و خدمات بر پایه اینترنت ایجاد کرد.
اگرچه بسیاری از شرکتهای B2C بعد از ورشکستگی دات کام احساس میکنند که قربانی شدند، رهبران تجارت با مصرف کننده مانند آمازون و پرایسلین از این اتفاقات جان سالم به در بردند و از آن زمان موفقیت چشمگیری داشته اند.
هر تجارتی که بر پایه ی کسب و کار تجارت با مصرف کننده یا B2C متکی باشد باید روابط خوبی با مصرف کنندگان به منظور تضمین بازگشت آنها برای خرید ایجاد کند . بر خلاف کسب و کار تجارت به تجارت یاB2B که فعالیت های بازاریابی آنها برای نشان دادن ارزش یک محصول یا خدمات انجام می شود ، شرکت هایی که به (B2C) اعتماد می کنند باید با مدل بازاریابی خود ، نظر مشتریان را با پاسخ عاطفی به آن ها جلب کنند.
فروشگاه ها در مقابل خرده فروشان اینترنتی تجارت با مصرف کننده B2C
به طور سنتی ، بسیاری از تولید کنندگان، محصولات خود را به خرده فروشانی که دارای فروشگاه (مکان فیزیکی) بودند ، می فروختند و خرده فروشان از درآمد حاصل از افزایش نرخ اجناس توسط تولید کنندگان سود میبرند . اما این روند به محض ورود اینترنت تغییر کرد . کسب و کارهای جدیدی بوجود آمد که مستقیماً با مصرف کننده تعامل داشتند ، بنابراین واسطه ها ( خرده فروشان ) را حذف کرده و قیمت ها را کاهش می دهند . در اوج رونق حباب دات کام در دهه ی 1990 ، کسب و کار ها ها تلاش کردند تا حضور وب را تضمین کنند . بسیاری از خرده فروشان مجبور به بستن درب مغازه ها و تعطیل کردن کسب و کارشان شدند . دهه ها پس از انقلاب دات کام ، شرکت های تجارت با مصرف کننده یا B2C با حضور وب همچنان بر رقبای سنتی خود تسلط دارند . شرکت هایی مانند Amazon ، Priceline و eBay بازمانده های رونق اولیه حباب دات کام هستند . آنها در ادامه موفقیت های اولیه خود به گسترش این مدل کسب و کار در صنعت ادامه داده اند .
انواع تجارت با مصرف کننده یا B2C در دنیای دیجیتال
به طور معمول پنج نوع مدل کسب و کار آنلاین B2C وجود دارد که اکثر شرکت ها از آنها به صورت آنلاین برای هدف قرار دادن مصرف کنندگان استفاده می کنند:
- فروشندگان مستقیم اولین نوع مدل B2C یا تجارت با مصرف کننده : این رایج ترین مدلی است که در آن مردم کالا را از خرده فروشان آنلاین خریداری می کنند . اینها ممکن است شامل تولیدکنندگان یا مشاغل کوچک یا نسخه های آنلاین فروشگاه های بزرگ باشد که محصولات تولید کنندگان مختلف را می فروشند.
- واسطه های آنلاین دومین نوع مدل B2C یا تجارت با مصرف کننده : آنها رابطین یا مشارکت کنندگانی هستند که در واقع مالک محصولات یا خدماتی نیستند که خریداران و فروشندگان را کنار هم قرار دهد . سایتهایی مانند Expedia ، Trivago و Etsy در این گروه قرار می گیرند
- واسطه های آنلاین دومین نوع مدل B2C یا تجارت با مصرف کننده : آنها رابطین یا مشارکت کنندگانی هستند که در واقع مالک محصولات یا خدماتی نیستند که خریداران و فروشندگان را کنار هم قرار دهد . سایتهایی مانند Expedia ، Trivago و Etsy در این گروه قرار می گیرند .
- سومین مدل B2C یا تجارت با مصرف کننده روش مبتنی بر تبلیغات : این مدل برای جلب بازدیدکنندگان از یک وب سایت با محتوای رایگان استفاده می کند . که در پی آن بازدید کنندگان با تبلیغات آنلاین یا دیجیتال روبرو میشوند . اصولا از حجم بالایی از ترافیک وب برای فروش تبلیغات که کالا و خدمات میفروشند استفاده میشود . سایت های رسانه ای مانند Huffington Post (یک سایت پربازدید که در تبلیغات با محتوای بومی عجین است ) یکی از این موارد است .
- تجارت با مصرف کننده یا B2Cجامعه محور : سایتهایی مانند فیس بوک که جوامع آنلاین را بر اساس علایق مشترک ایجاد می کند ، به بازاریابان و تبلیغ کنندگان کمک می کند محصولات خود را مستقیماً به مصرف کنندگان معرفی کنند . وب سایت ها تبلیغات را بر اساس مشخصات جمعیتی و موقعیت جغرافیایی کاربران هدف قرار می دهند .
- تجارت با مصرف کننده یا B2C مبتنی بر هزینه : سایت های مستقیم به مصرف کننده مانند Netflix هزینه ای را دریافت می کنند تا مصرف کنندگان بتوانند به محتوای آنها دسترسی پیدا کنند . این سایت همچنین ممکن است هنگام شارژ کردن بیشتر مطالب ، محتوای رایگان اما محدود ارائه دهد. روزنامه های نیویورک تایمز و سایر روزنامه های بزرگ اغلب از مدل تجاری B2C مبتنی بر هزینه استفاده می کنند .
فروشگاه ها در مقابل خرده فروشان اینترنتی تجارت با مصرف کننده B2C
ده ها سال پس از رونق تجارت الکترونیکی ، شرکت های تجارت با مصرف کننده یا B2C همچنان به دنبال بازار رو به رشد “خرید موبایل”هستند . با رشد برنامه های تلفن های هوشمند و ترافیک سال به سال ، این شرکت ها توجه خود را به کاربران تلفن همراه معطوف کرده و از این فناوری محبوب بهره می برند .
در اوایل سال 2010 ، شرکت های تجارت با مصرف کننده یا B2C همانند دهه های قبل با وب سایت های در حال توسعه برنامه های تلفن همراه همگام بودند . به طور خلاصه ، موفقیت در این مدل تجارت به پیشرفت مداوم در جهت میل و سلیقه ، نظرات ، روندها و خواسته های مصرف کنندگان بستگی دارد.
تفاوت تجارت با مصرف کننده B2C با تجارت به تجارت B2B
همانطور که در بالا گفته شد ، مدل تجارت با مصرف کننده با مدل تجارت به کسب و کار متفاوت است . در حالی که در B2C مصرف کنندگان، محصولی را برای استفاده شخصی خود می خرند ، در مدل B2B محصولی را می خرند که برای شرکت هایشان استفاده شود . خریدهای بزرگ مانند تجهیزات سرمایه ای معمولاً نیاز به تأیید کسانی که یک شرکت را اداره می کنند دارد . این امر قدرت خرید یک تجارت را بسیار پیچیده تر از مصرف کننده عادی می کند .
برخلاف مدل تجارت با مصرف کننده ، ساختارهای قیمت گذاری در مدل B2B متفاوت است . در B2C ، مصرف کنندگان اغلب قیمت یکسانی را برای محصولات مشابه می پردازند . با این حال ، لزوما قیمت ها یکسان نیستند . در واقع ، مشاغل تمایل به مذاکره در مورد قیمت ها و شرایط پرداخت همانطور که در بالا ذکر شد ، مدل تجارت با مصرف کننده با مدل تجارت به کسب و کار متفاوت است . در حالی که مصرف کنندگان محصولی را برای استفاده شخصی خود می خرند ، مشاغل، محصولی را می خرند که برای شرکت هایشان استفاده شود . خریدهای بزرگ ، مانند تجهیزات سرمایه ای ، معمولاً نیاز به تأیید کسانی دارد که یک شرکت را اداره می کنند. این امر قدرت خرید یک تجارت را بسیار پیچیده تر از مصرف کننده عادی می کند .